நீயும் நானும் சேரும் காலம்

பல்லவி

பெண்
நீயும் நானும் சேரும் காலம்
மேலும் மேலும் இன்பமாகும்
மாசம் வருசமென்று உன்கூட
வாழத் தோணும்

ஆண்
விழி மேகங்கள்
காதல் நீரை பொழிகிறதா
சிறு பார்வைகள்
ஊசி போல நுழைகிறதா

இருவர்
இதயத்தில் காதல் கிளிகள்
கொஞ்சிப் பேசி மகிழ்கிறதா

சரணம் 1

ஆண்
காதல் தூண்டில் போட்டவளே
நானும் சிறு மீனா
லட்சம் இன்பம் தந்தவளே
நீயும் வரம் தானா



பெண்
மனதை சுற்றிப் பாக்குறியே
நானும் மலர்த் தேனா
வெட்கம் தின்னப் பாக்கிறதே
அருகே வர வேணா


சரணம் 2

பெண்
காதல் நோயில் ஆசைப்பட்டு
நானும் வீழ்ந்ததேனோ
வலிகள் கூட இன்பமாகும்
காதல் வந்தால் தானோ

ஆண்
பார்வை தனை என் கிழக்கில்
வீசிப் போனதேனோ
கருவிழியால் மௌன மொழி
பேசிப் போனதேனோ