என் வாழ்வின் வசந்தங்களே

பல்லவி

என் வாழ்வின் வசந்தங்களே
உன் உயிரே நீர் தானே
சிறப்பாக வளர்த்தெடுத்த
சிறு பயிரும் நான் தானே

கடல் போல நீர் இருந்தீர்
மழைத் துளியாய் நான் மலர்ந்தேன்
உடலுக்குள் கருவானேன்
உம்மாலே உருவானேன்

சரணம் 1

காற்று தந்த சுவாசத்தை
கற்றுத் தந்ததே கருவறை
போற்றுவேன் என் அன்னையே
ஆழமாய் என் உயிர் வரை

பசியோடு நான் காத்திருந்தால்
பாசமாக இலை விரிப்பீர்
ருசியென்று நான் மொழிந்தால்
மெதுவாக இதழ் சிரிப்பீர்



சரணம் 2

மகிழ்ச்சியாய் என் முகமிருந்தால்
மலந்திடும் உங்கள் பூ முகம்
துயரமாய் என் அகமிருந்தால்
துடித்திடும் என் தந்தை மனம்

கால் தடுக்கி நான் விழுந்தால்
கண்ணிலே வருமே நீர்த் துளி
காய்ச்சலாலே நான் படுத்தால்
கலங்கிடும்  உங்கள் இரு விழி