காதல் இதுதானா சொல் என் அன்பே

பல்லவி

பெண்
காதல் இது தானா சொல் என் அன்பே
மோதல் வந்தாலும் நீ விலகிச் செல்லாதே
சாரல் மழையாக வந்தாய் அன்பே
தூறல் பெய்து என் நெஞ்சை அள்ளாதே

உன்னைப் பார்த்தாலே நானும் பூக்கின்றேன்
நீயும் வந்தாலே நானும் வேர்க்கின்றேன்

ஆண்
காலைப் பனியாக நீயும் வந்தாய்
சூரியனையே நீ குளிரச் செய்தாயே
சேலை நிலவாக நீயும் வந்தாய்
வானத்தையே நீ உன் பக்கம் ஈர்த்தாயே

உன்னை பாராமல் ஜீவன் வாழாதே
நீயும் இல்லாமல் நாட்கள் நீளாதே

சரணம்

பெண்
கண்ணுக்குள் என்னை வைத்து காத்திரு
மண்ணுக்குள் வேரைப் போல சேர்ந்திரு
நீதானே என்றும் எந்தன் சங்கீதம்
நீயின்றி என்னவாகும் என் கீதம்

உன்னைப் பார்த்தாலே நானும் பூக்கின்றேன்
நீயும் வந்தாலே நானும் வேர்க்கின்றேன்

ஆண்
நீ என்னை நெஞ்சுக்குள்ளே சேர்த்திரு
தாயாகி சேயைப் போல பார்த்திரு
நீ சொல்லும் சொல்லே எந்தன் மந்திரம்
களவாட செய்தாய் என்ன தந்திரம்

உன்னை பாராமல் ஜீவன் வாழாதே
நீயும் இல்லாமல் நாட்கள் நீளாதே